Miejska kultura, powstała w afroamerykańskich społecznościach w Nowym Jorku w latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa hip-hop jest kombinacją dwóch slangowych określeń – „hip” (znaczącego „teraźniejszy”, „obecny”) i „hop” oznaczającego specyficzny styl poruszania się. DJ Afrika Bambaataa wprowadził pojęcie czterech filarów hip-hopu, którymi są rap, DJ-ing, b-boying i graffiti. Od momentu powstania w południowym Bronksie, kultura hip-hopu rozprzestrzeniła się na cały świat. Oryginalny taniec i styl ubierania się, stworzony przez fanów nowej muzyki, spowodował rozbudowę i udoskonalenie się wciąż powstającej kultury. Hip Hop zafascynował młodzież z kilku powodów. Każdy mógł wyrazić swoje uczucia i myśli poprzez muzykę. Poza tym każdy mógł zacząć rapować. Nie potrzebował instrumentów muzycznych, wystarczył mu sam głos, potrzebny do składania różnych tekstów. Hip Hop nie miał również żadnych określonych reguł. Po niedługim czasie w latach 83-87 swoje płyty zaczęły wydawać takie osoby jak LL Cool J, Run DMC czy Beastie Boys. Na zachodnim wybrzeżu królują Ice T, Toddy Tee i Mixmaster Spade. Płyty z hip hopem zaczęto sprzedawać w milionowych nakładach. W dzisiejszych czasach hip hop jest nie tylko popularną muzyką, ale także wielkim biznesem.
Źródło: http://www.schoolsplus.co.uk
